Οι φοβίες
είναι έντονοι και αδικαιολόγητοι φόβοι
που αναφέρονται σε ένα είδος ερεθισμάτων όπως είναι για παράδειγμα η σχολική φοβία.
Η σχολική φοβία είναι μια αγχώδης διαταραχή που χαρακτηρίζεται από το φόβο και την άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο.
Τα συνήθη συμπτώματα της σχολικής φοβίας είναι:
• απροθυμία, διστακτικότητα και
κατηγορηματική άρνηση να πάει σχολείο
• την
ώρα που είναι να φύγει για το σχολείο παρουσιάζει συμπτώματα
αντικοινωνικής συμπεριφοράς πχ. εκρήξεις θυμού, επιθετικότητα,
υπερκινητικότητα κτλ.
• την
ώρα που είναι να φύγει για το σχολείο παρουσιάζει ψυχοσωματικές
διαταραχές
πχ. εμετούς, πονοκεφάλους, κοιλόπονους, διάρροια, ενούρηση
• μπορεί
παράλληλα το παιδί να προβάλλει διάφορες δικαιολογίες όπως πχ. ο δάσκαλος είναι κακός,
οι συμμαθητές του το δέρνουν κτλ.
Τα
συμπτώματα εμφανίζονται λίγο πριν πάει στο σχολείο και εξαφανίζονται μόλις
οι γονείς του επιτρέψουν να μείνει σπίτι.
Άγχος αποχωρισμού
Το βρέφος προσκολλάται στη μητέρα με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας στενός συναισθηματικός δεσμός μεταξύ των δύο. Ως συνέπεια αυτής της σχέσης κατά τον 7ο μήνα εμφανίζεται ένα άγχος προς τα ξένα πρόσωπα το οποίο σταδιακά εξαφανίζεται στον 12ο με 15ο μήνα. Στον 11ο μήνα εμφανίζεται το άγχος αποχωρισμού το οποίο εξαφανίζεται στον 18ο μήνα.
Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις στις οποίες αντί το άγχος αυτό να ατονεί, να μονιμοποιείται και να αυξάνεται και η φοίτηση στο σχολείο να μοιάζει με απειλή για το παιδί. Στις περιπτώσεις αυτές παρατηρείται άγχος όχι μόνο στο παιδί αλλά και στη μητέρα η οποία μεταβιβάζει το φόβο που νιώθει στο παιδί. Η μητέρα νιώθει μοναξιά και ένα ψυχικό κενό όταν το παιδί λείπει από το σπίτι, είναι συνήθως υπερπροστατευτική και δεν ενθαρρύνει την αυτονομία του παιδιού με αποτέλεσμα αυτό να γίνεται εξαρτημένο.
Το άγχος λοιπόν του αποχωρισμού μετατοπίζεται από την πραγματική αιτία - η απομάκρυνση από τη μητέρα - σε ένα ερέθισμα - το σχολείο.
