Όρια σημαίνει εκπαίδευση και όχι τιμωρία. Σε καμία περίπτωση δεν εννοούμε ένα αυταρχικό περιβάλλον που δεν επιτρέπει στο παιδί να εκφραστεί ελεύθερα και να πειραματιστεί αλλά ένα περιβάλλον υποστηρικτικό στο οποίο ο έλεγχος που ασκείται είναι λογικός.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα σε ένα οριοθετημένο περιβάλλον νιώθουν πιο ασφαλή, έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και επικεντρώνονται στον στόχο τους χωρίς να παρασύρονται εύκολα.
Ωστόσο παρότι οι περισσότεροι γονείς αναγνωρίζουν τη σπουδαιότητα των ορίων φαίνεται να δυσκολεύονται να τα εφαρμόσουν στην πράξη. Αυτό δυσκολεύει ακόμη περισσότερο όταν λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι λόγω της εργασίας τους και δεν επιθυμούν τις λίγες ώρες που είναι με τα παιδιά να επιβάλλουν κανόνες. Τότε όμως είναι που τα παιδιά εκμεταλλεύονται αυτή τους την αδυναμία και προκαλούν με τη συμπεριφορά τους.
Είναι σημαντικό για ένα παιδί να μάθει ότι πρέπει να σέβεται τους κανόνες.
Βέβαια όριο πρέπει να μπαίνει και στα όρια που θέτουν οι γονείς. Δεν είναι λογικό να απαγορεύουν τα πάντα.
Τα όρια διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Καθώς το παιδί μεγαλώνει δεν αρκείται στην επιβολή της γωνικής ισχύος. Επιχειρηματολογεί, αντιστέκεται, πεισμώνει, θέλει να γίνονται σεβαστά τα θέλω του και η γνώμη του.
Οι γονείς οφείλουν να είναι σταθεροί και συνεπείς στα όρια που θέτουν. Υπάρχουν όρια που καταργούνται από μόνα τους καθώς το παιδί μεγαλώνει αλλά και άλλα τα οποία διατηρούνται μέχρις ότου νιώσουμε ότι το παιδί είναι ικανό να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της ζωής. Ο αυταρχικός γονέας βάζει τιμωρίες, ο δημοκρατικός από την άλλη θέτει συνέπειες, όταν τα όρια ξεπεραστούν και αποτελεί πρότυπο συμπεριφοράς προς μίμηση.
